W skład trenażera wchodzą:
· rakieta szkolno-treningowa PIORUN będąca odpowiednikiem ppzr PIORUN w wyrzutni;
· mechanizm szkolno-treningowy stanowiący odpowiednik bojowego mechanizmu startowego; 
· jednostka centralna (stacja instruktora), czyli system komputerowy umożliwiający m.in. bieżący podgląd
pracy czterech ćwiczących równocześnie oraz wprowadzanie parametrów zadania ogniowego;
· blok zasilania (komplet zasilaczy do jednostki centralnej i  rakiet RST – 2).

Urządzenie szkolno-treningowe umożliwia prowadzenie treningów strzeleckich jednocześnie na  czterech niezależnych stanowiskach treningowych nadzorowanych na bieżąco przez jednego instruktora zarówno w warunkach poligonowych z użyciem termicznych symulatorów obiektów powietrznych, imitatorów celów powietrznych stosowanych w Siłach Zbrojnych RP, a także obiektów rzeczywistych, jak też w salach wykładowych z zastosowaniem symulatora wirtualnej rzeczywistości VR lub z użyciem stacjonarnych imitatorów obiektów latających. W czasie treningu szkolony musi zidentyfikować cel na tle różnych zakłóceń i fałszywych celów, a następnie wykonuje dokładnie te same czynności, co przy strzelaniu bojowym. Żołnierz odbywający szkolenie musi trafić w realne cele powietrzne: samoloty odrzutowe, śmigłowce oraz drony przeciwnika. Każdy etap szkolenia jest oceniany za pomocą oprogramowania, a cały trening jest zapisywany w postaci filmu wideo z kamery umieszczonej na wyrzutni szkolnej.